Wahanie.

Nie wiem, czy to wina szybkiego zmroku.
Czy wina pachnącego naleśnikami powietrza.
Czytanej książki, sluchanej muzyki.
Tęsknoty za ludźmi, za rodzicielką.
Czy to wina zimy, czającej się za progiem.
Dziwnego, nagłego zmęczenia czterema ścianami.
Przemijającego czasu.
Dziwnych zdarzeń, które nie powinny mnie dotykać, a dotykają.


Wiem, że nagle mam spadek o -10 w dół. Łzy w kącikach oczu i dziwnie bezwładne dłonie.

Chodź znikniemy na chwile 

to miasto przytłacza jak głaz 

Już kupiłem Ci bilet 

nie wahaj się więc chociaż raz 

Patrz ta jesień jak miłość 

purpurą rozkrwawia nam wzrok 

Mam poezję i wino, 

będziemy się kochać co noc .

Kiedyś nie dane nam będzie razem 

Chować się w górach przed zgiełkiem miast 

Będziesz mieć inne dorosłe sprawy 

Póki co całą słodycz gwiazd 

Tobie dam... 

(...)

Większej ciszy nikt nie słyszał, 

teraz wiem gdzie mieszka Bóg...

I mam...

wreszcie Ciebie mam...

Trochę Ciebie na własność, 

bym gdy wrócę nie pragnął...

tak bardzo...